حاکمیت ایران از نظر حقوقی بر آب های خلیج فارس غیر قابل انکار است
به گزارش علم عدل، رئیس مرکز وکلای قوه قضاییه نوشت: ایران در طول تاریخ، بخصوص در دوره های مختلف تاریخ اسلام و قبل از آن، همواره حاکمیت خویش را بر خلیج فارس ثابت کرده است.
به گزارش علم عدل به نقل از مهر، حسن عبدلیان پور رئیس مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضاییه در یادداشتی در مورد خبری که از بعضی از رسانه ها در مورد اقدام ترامپ در مسافرت به عربستان و تغییر نام خلیج فارس مقرر است انجام بگیرد نوشت: این اقدام و چنین اقداماتی سیاسی از جانب این فرد با اهداف خاص در روابط با کشورهای عربی منطقه است و از نظر حقوق بین الملل، فاقد اعتبار و اجبار آوری است.
به طور کلی مالکیت جمهوری اسلامی ایران بر خلیج فارس یکی از مسایل پیچیده و حساس در زمینه حقوق بین الملل است. این مورد با عنایت به تاریخ، جغرافیا، قراردادها و اصول حقوقی مختلف تحت بررسی قرار می گیرد. در اینجا، بعضی از استنادات حقوقی و بین المللی پیرامون این مالکیت آورده شده است:
۱. اصل حاکمیت بر سرزمین و آب های داخلی
طبق اصول کلی حقوق بین الملل، کشورها بر سرزمین خود و آب های داخلی اش حاکمیت کامل دارند. خلیج فارس بعنوان یک آبراهه داخلی و نیمه بسته، جزو آب های داخلی ایران شناخته می شود و این حاکمیت را بر مبنای تاریخ و حقوق بین الملل میتوان مستند کرد. از منظر حقوقی، حاکمیت ایران بر این منطقه بخصوص در مناطق ساحلی و آب های داخلی غیرقابل انکار است.
۲. سابقه تاریخی و قراردادها
- قراردادهای تاریخی: ایران در طول تاریخ، بخصوص در دوره های مختلف تاریخ اسلام و قبل از آن، همواره حاکمیت خویش را بر خلیج فارس ثابت کرده است. قراردادهایی مانند معاهده ۱۹۲۱ ایران و انگلیس که شرایط مرزی در خلیج فارس را روشن کرده است، تاییدکننده این حاکمیت هستند.
- پیمان های دیگر: قراردادهای بین المللی مختلف هم بخصوص پیمان هایی که به حاکمیت کشورها بر آب های مجاور مربوط می شوند، این حقیقت را تقویت می کنند که ایران از لحاظ تاریخی و حقوقی بر خلیج فارس و جزایر آن حاکم است.
۳. پیمان های بین المللی و کنوانسیون های حقوقی
- کنوانسیون حقوق دریاها (۱۹۸۲): این کنوانسیون که بعنوان چارچوب اصلی برای مدیریت منابع دریایی و حقوق کشورهای ساحلی است، اصولی را برای تقسیم منابع آبی، تعیین خط مبدا و مدیریت سرزمین های آبی و دریایی مشخص می کند. بر طبق این کنوانسیون، ایران حق حاکمیت بر آب های داخلی خویش را دارد و خلیج فارس جزو این مناطق است.
- کنوانسیون های منطقه ای: در بعضی موارد، ایران در کنوانسیون های منطقه ای در رابطه با مدیریت آب ها و منابع خلیج فارس شرکت کرده است که حاکمیت ایران بر این منطقه را تایید می کند.
۴. مالکیت ایران بر جزایر خلیج فارس
جزایر مهمی مانند جزیره ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک جزو جزایر استراتژیک در خلیج فارس هستند که ایران در طول تاریخ بر آنها حاکمیت داشته است. این جزایر حتی در دوران هایی که تحت تاثیر قدرت های خارجی قرار گرفته اند، در نهایت به ایران بازگشته و حاکمیت ایران بر آنها تأیید شده است. در سالهای اخیر، این جزایر بخصوص در منازعات بین ایران و برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس، همچنان محل مناقشه بوده اند، ولی مستندات حقوقی و تاریخی ایران بر مالکیت خود تاکید دارد.
۵. نظر دادگاه های بین المللی
دادگاه های بین المللی نظیر دادگاه بین المللی عدالت در مورد برخی اختلافات در خلیج فارس تصمیم گیری کرده اند. بعنوان مثال، پیمان نامه های مرزی ایران و امارات متحده عربی و دادگاه های بین المللی در مورد حقوق دریایی، همگی حاکمیت ایران را بر این آبراهه و جزایر آن تأیید کرده اند.
۶. نقش سازمان ملل متحد و شورای امنیت
سازمان ملل متحد و شورای امنیت هم در طول تاریخ موضع گیری هایی در مورد حاکمیت ایران بر خلیج فارس و مسایل در رابطه با آن داشته اند. در خیلی از موارد، این نهادها از راه قطعنامه ها و تصمیمات خود، تاکید بر حقوق حاکمیت کشورهای ساحلی بخصوص ایران بر خلیج فارس کرده اند.
۷. حقوق بشری و توسعه اقتصادی
یکی دیگر از جنبه های حقوقی که می تواند به تثبیت مالکیت ایران بر خلیج فارس کمک نماید، مسأله توسعه اقتصادی و بهره برداری از منابع طبیعی است. ایران بعنوان کشوری ساحلی، حق بهره برداری از منابع طبیعی در خلیج فارس را دارا است، که این حقوق از جانب مقررات بین المللی و حقوق بشر تضمین شده اند.
۸. موارد نقض حاکمیت ایران
در مواقعی که کشورهای دیگر ادعاهایی در مورد جزایر یا آب های خلیج فارس مطرح کرده اند، ایران به صورت مستمر از حاکمیت خود دفاع کرده و این مورد را در مجامع بین المللی مطرح کرده است. اقداماتی مانند استقرار نیروهای نظامی و گشت های دریایی ایران در این منطقه هم به صورت مستمر نشان دهنده کوشش برای حفظ حاکمیت ایران بر این آب ها و جزایر بوده است.
نتیجه گیری
مالکیت جمهوری اسلامی ایران بر خلیج فارس از منظر حقوق بین الملل، تاریخی و قراردادهای بین المللی، از ارکان ثابت و غیرقابل انکار حاکمیت این کشور بر این منطقه بحساب می آید. حقوق ایران بر این آبراهه و جزایر آن در کنوانسیون های بین المللی و اسناد تاریخی هم تأسیس شده و در محافل قانونی و بین المللی به رسمیت شناخته شده است؛ و این که ترامپ یا امثال ایشان از آن طرف دنیا بخاطر فرار از پاسخگویی به مردم خودشان در مورد گرفتاری ها و بدهکاری هایی که در جهان بی نظیر هست با مانور رسانه ای و اجرای شوهای بی پایه و اساس سیاسی اسم یک خلیج تاریخی را عوض کنند و در یک جلسه رسمی اسم یک خلیج تاریخی با موقعیت بالای استراتژیکی و ژئوپلیتیک بسیار حساس را عوض کند دردی از آمریکا و شکست های پی درپی آمریکا و هم پیمانانش در منطقه مثل رژیم مفلوک و شکست خورده اسرائیل درمان نخواهد کرد.
کما این که ادعای این فرد در مورد کانادا و مالکیت آمریکا بر کشور کانادا و نامیدن کانادا بعنوان یکی از ایالات های آمریکا و پاناما و برخی تنگه های بین المللی بی پایه و اساس بوده و هیچگاه دردی از آمریکای امروز و طبیعتاً دنیای آشفته امروز درمان نخواهد کرد، این ادعاهای بی پایه و اساس ترامپ حتی برای رسانه ها و افکار عمومی داخل ایالت متحده آمریکا هم قابل فهم، باور و پذیرش نیست و تظاهرات ها و راهپیمایی ها و اعتراضات دانشجویی میلیونی مردم آمریکا به وضوح مبین این مسئله هستند و نکته پایانی این که اگر دنیای غرب و استکبار قادر بودند با تغییر نام ها و تحریف تاریخی مردم جهان و افکار عمومی را قول زده و به انحراف بکشانند.
هرگز قضیه فلسطین به این حد از پیچیدگی نمی رسید و هم اکنون تبدیل به علامت سوال بزرگ جوانان و نسل جدید آمریکا و اروپا نمی شد با تغییر نام فلسطین به اسرائیل و به رسمیت شناختن این موجودیت جعلی در سازمان ملل متحد هم نتوانست نظر شوم آمریکا و رژیم صهیونیستی را تأمین کند و اسرائیلی که سال ها قبل در کمتر از یک ساعت از باریکه غزه عبور کرده و کشورهای عربی را یکی یکی در نوردید حالا ۱۸ ماه هست در مقابل مردم بی سلاح و بی دفاع و محاصره شده غزه زمین گیر شده و عملا کل دنیای زر و زور و تزویر غربی توان بیرون آوردن آن از باطلاق غزه را ندارند.
لذا به آمریکا و مخصوصاً ترامپ سفارش می گردد موازین و مقررات حقوق بین الملل و کنوانسیون ها و پیمان های بین المللی را محترم شمرده به پیمان های مرزی و معاهدات بین المللی احترام بگذارد و از دست اندازی در خاک و حریم آبی، خاکی و هوایی جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورها اجتناب نماید و به مندرجات بیانیه الجزایر و عهدنامه مودت در میان ایران و آمریکا پایبند و ملتزم باشد.
چرا که عواقب کارهای نسنجیده و حرکات خارج از عرف و قوانین احتمالا پاسخی در حد و یا حتی شدیدتر از فعل ایشان بوده و چه بسا کل دنیا را که در آستانه یک پیچ تمدنی خاص و تاریخی هست به چالش بکشاند و اساسا هیچ دولتی مخصوصاً جمهوری اسلامی ایران در مورد حدود و ثغور سرزمین خویش با کسی تعارف نداشته و معامله نخواهد کرد و سوابق تاریخی مخصوصاً جنگ ۸ ساله ایران و عراق هم به صراحت مبین این حقیقت هست.
منبع: علم عدل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب