ما و روز قدس
علم عدل: شاید هیچ مردمی به اندازه‌ی ما لبنانی ها دردِ فلسطینی ها را درك نكنیم.
این امر دو علت دارد. اول و مهم تر اینکه ما هم دیوار به دیوار اسرائیل، این جنایتکار بشریت، هستیم و زورگویی و طبعِ تجاوزکارانه اش را در عمل دیده ایم و گرفتار آن بوده ایم وهستیم. ما هم در لبنان طعم زیاده خواهی او را چشیده ایم. شیعیان جنوب لبنان سال ها دور از خانه‌ی خود، جنوب لبنان، آواره بودند. سال ها با صدای مهیبِ بمب افکن های اسرائیلی خو کرده بودیم. علت دوم این است که ما لبنانی ها بودیم که برادران فلسطینی را با آغوش باز در خانه‌ی خود میهمان که نه، صاحبِ خانه کردیم و سال ها از نزدیک شاهد رنج و مصیبت آنها بودیم. این دو سبب، ما دو ملت را بیش از هر دو ملتِ دیگری به هم نزدیک و هم سرنوشت کرد. به تعبیر یاسر عرفات: « محرومان از وطن» و «محرومان در وطن». بر این اساس، توجه به سرنوشت فلسطین و فلسطینی ها و مسئله‌ی آزادسازی قدسِ عزیز همیشه در متنِ توجه شیعیان لبنان بوده است.
جنبش أمل نیز به مثابه‌ی جنبشی مقاوم در مقابل مطامع اسرائیل، همیشه حامی و پشتیبان مقاومت فلسطین بوده و خواهد بود. این توجه در بیانات و دیدگاه ها و مواضعِ رهبران جنبش تبلور یافته است که از باب نمونه به چند یاد شده می کنم. 1. مهم ترین سندِ جنبش أمل «منشور جنبش» است که امام صدر آنرا نگاشت و تا امروز هیچ تغییری نکرده است. این منشور نقشه‌ی راه جنبش تلقی می شود و مفاد آن امروز محور همه‌ی کارهای جنبش است. بند ششم منشور به مسئله‌ی فلسطین و سرزمین قدس پرداخته است و آنرا درصدر اهتمام جنبش نشانده است: «کوشش برای آزادسازی فلسطین در صدر اهتمام جنبش ما قرار دارد.» همین عبارت میزانِ اهمیت مسئله‌ی فلسطین را در جنبش امل نشان میدهد و همان گونه که در منشورهم مذکور است، آنرا مایه‌ی افتخار خود تلقی می کند. 2. مسجدالأقصی در تلقیِ ما، که آنرا از امام صدر آموخته ایم، نشانه‌ی جهانی بودنِ اسلام است. این مسجد نباید از دستِ مسلمانان خارج شود؛ چونکه یکی از ارکان اسلام است. بر این اساس، همه باید برای بازگرداندن این مسجد و نجاتِ آن از دستِ یهودیان تلاش کنند. این مساله به صراحت در تفسیر امام موسی صدر از آیات اولین سوره‌ی اسراء آمده است.
3. مخالفت و دشمنی ما با اسرائیل فقط جنبه‌ی نظامی ندارد. این دشمنی ابعادی تمدنی دارد. نژادپرستی در ذاتِ این رژیم سرشته است. یهودیان برداشتی نژادپرستانه از آیین یهودیت دارند و باید اظهار داشت که سببِ انحرافِ این دین شده اند. به بیانِ دیگر، این برداشتِ نژادپرستانه‌ی آنان جنبه‌ی دینی دارد و در متن تعالیم آنان است. با این رویکرد، اساساً، تجاوز و تعدی در سرشت و نگاهشان جای دارد. به این سبب، امام صدر وجودِ لبنانِ متکثر با فرقه های گوناگون را که در کنار هم مسالمت آمیز زندگی می کنند، مخالف و نقض کننده‌ی اسرائیل تلقی می کرد. اسرائیل وجود لبنان را برنمی تابید و همیشه در صدد حذف آن بود. نهال مقاومت را امام صدر کاشت و جمهوری اسلامی آن نهال را پروراند و شهدا نیز آنرا سیراب کردند. نامگذاری روز قدس از ابتکارات امام خمینی(ره) بود که حتی قبل از پیروزی انقلاب اسلامی به مسئله‌ی فلسطین توجه داشت. بعد از او جانشین خلف او، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای نیز در همین مسیر پشتیبانی از این مردم مظلوم قدم برداشت. ملت ایران نیز به تبع این دو رهبر و برمبنای حق خواهی خود همیشه جزو حامیان مردم مظلوم فلسطین و دشمنان اسرائیل بوده اند. این عوامل امروز مقاومت را به چنان درخت تناوری بدل کرده است که اسرائیل درحال حاضر رسیدن به مطامع خودرا فقط در خواب می بیند و ان شاء الله به زودی اثری از آن بر روی نقشه نخواهیم یافت. * نماینده جنبش امل در تهران
منبع: علم عدل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب