چندسالی صدام با زور، راه های بزرگ ترین گردهمایی شیعیان را بست
علم عدل: مجتبی اكرمی، كارشناس مذهبی و رایزن اسبق جمهوری اسلامی ایران در كرواسی، زیارت اربعین را امری مورد تاكید علما می داند.
به گزارش علم عدل به نقل از خبر آنلاین، خیلی از بزرگان دین اسلام، امام حسین(ع) را عامل وحدت آفرین مسلمانان و پیاده روی اربعین حسینی را یك گام بزرگ در امتداد ترویج فرهنگ دوده (ع) و عامل ایجاد وحدت و محبت در میان امت های اسلامی می دانند.
مجتبی اكرمی، كارشناس مذهبی و رایزن اسبق جمهوری اسلامی ایران در كرواسی هم معتقد می باشد كه اربعین محفلی برای وحدت بین فرقه های مختلف اسلامی است. وی می گوید زیارت اربعین موضوعی است كه مورد تاكید خیلی از علما است و در كتب دینی هم نسبت به آن اهتمام ویژه ای شده است. گفت و گو با وی را درادامه می خوانید.
از سابقه تاریخی اربعین بگویید و اینكه چقدر به زیارت اربعین در كتب دینی ما سفارش شده است؟
اصل زیارت اربعین بعنوان یك زیارت منتشرشده از جانب معصومین در كتب روایی ما وارد شده است و مورد تاكید علماء هم بوده است. در طول سال های مختلف بیشتر علما بخصوص علمای حوزه علمیه نجف نسبت به این امر اهتمام ویژه ای داشته اند. در سال های گذشته زمانی كه راه به سمت عراق هم باز بوده به همین ترتیب از جانب شیعیان سایر كشورها نسبت به این زیارت اهتمام وجود داشته است و همانطور كه گفته شد در كتاب هایمان هم به زیارت اربعین تاكید گردیده است.
در سال های دیكتاتوری صدام به سبب رویكرد ضد دینی كه داشت این اتفاق نمی افتاد. غیر از عده ای از خواص و افرادی كه به هر صورت این فریضه را انجام می دادند راه برای عموم مردم باز نبود و امكان بهره مندی از این زیارت باارزش وجود نداشت اما پس از از بین رفتن حكومت صدام ما در سال های اخیر شاهد آن هستیم كه نسبت به این زیارت توجه بیشتری شده و تبدیل به یكی از مناسك همیشگی و هر ساله عموم شیعیان از كل دنیا شده است.
اصل زیارت مبنای دینی دارد و از دوده وارد شده است ام، راجع به این مراسم كه با پیاده روی شروع می شود بیشتر عمل علماء را داریم بدین معنا كه علمای دینی این اهتمام را داشته اند كه با پیاده روی این زیارت به تاثیر از نخستین زوار اربعین حرم امام حسین(ع)، حضرت زینب، كاروان اسرا و جابربن عبدالله انصاری انجام پذیرد و هم اكنون هم مردم نسبت به این مساله توجه و اهتمام نشان می دهند و این حركت تبدیل گشته است به آنچه كه ما در سال های اخیر شاهد آن هستیم.
در سال های دیكتاتوری صدام به سبب رویكرد ضد دینی كه داشت راهپیمایی اربعین اتفاق نمی افتاد. غیر از عده ای از خواص و افرادی كه به هر صورت این فریضه را انجام می دادند راه برای عموم مردم باز نبود و امكان بهره مندی از این زیارت باارزش وجود نداشت اما پس از از بین رفتن حكومت صدام ما در سال های اخیر شاهد آن هستیم كه نسبت به این زیارت توجه بیشتری شده و تبدیل به یكی از مناسك همیشگی و هر ساله عموم شیعیان از كل دنیا شده است.
به نظر شما حضور گسترده مسلمانان در اربعین چقدر می تواند موجب وحدت آفرینی بین مسلمانان جهان شود؟
ما در وهله اول قیام امام حسین را یك قیام شیعی نمی بینیم. بلكه به فرمایش خود حضرت یك قیام برای اصل اسلام و اصلاح در امت پیغمبر برای اصل امر به معروف و نهی از منكر كه مورد قبول همه مسلمانان است می بینیم. بدین سبب اصل قیام امام حسین یك توجهی به اصلاح دین برای همه مسلمانان دارد و این منحصر در شیعه نیست بلكه خود شخصیت امام حسین (ع) بعنوان سبط پیغمبر یك شخصیت عالم اسلام است نه شخصیت منحصر در اندیشه و فكر شیعه، بدین سبب امام حسین هم شخصیتش و هم قیامش برای عالم اسلام بوده است؛ یعنی هرچه كه متعلق به عالم اسلام باشد مثل قرآن، قبله، اعمالی كه مورد قبول همه فرقه های اسلامی است می تواند بهانه ای برای وحدت باشد بدین سبب زیارت امام حسین (ع) هم بهانه ای می تواند برای وحدت همه فرقه های عالم اسلام باشد، البته همیشه در این میان یك اقلیتی هستند كه بهانه جو و بهانه گیر هستند و با سایر فرقه ها همكاری نمی كنند و نگاهشان نگاه تكفیری و افراطی است كه اینها حسابشان جدا است اما عموم مسلمانان به دوده (ع) علاقه دارند. بدین سبب فقط كافی است بتوانیم در شناساندن شخصیت امام حسین (ع) و قیام آن حضرت تلاش نماییم.
دشمنی با اسلام سبب شده است این سوال ایجاد شود كه مگر اسلام چیست كه این همه گروه های فرهنگی، هنری یا سیاسی با او دشمنی می كنند؟ خود این دشمنی ها ظرفیت هایی به وجود آورده به جهت اینكه عده زیادی برای دانستن جواب این سوال كنجكاو شوند. در این میان حماسه هایی كه آفریده می شود، عشق هایی كه طرفداران دین نسبت به خدای متعال و دینداری نشان می دهند، از خودشان ایثار می كنند و از جان و مالشان می گذرند، اینها موجب می شود كه یك راه پاكی باز شود به جهت اینكه افراد بیشتری در این راه جذب شوند و به سمت خدای متعال حركت كنند و در راه دین و دینداری قرار بگیرند.
آنچه كه به نام دین امروز در اختیار ما است مدیون ایشان و قیامشان هستیم وگرنه معلوم نبود با آن اتفاقاتی كه می افتاد چه چیزی از اسلام باقی می ماند اگر این را بتوانیم در محافل علمی با سایر مسلمانان به گفت و گو بگذاریم بنظر می رسد یك محفل بسیار خوبی برای وحدت بین فرقه های مختلف اسلامی ایجاد می شود به سبب اینكه عشق به دوده و علاقه مندی به پیامبر اكرم در میان همه مسلمانان است و به تعبییر خود پیامبر هركسی كه اهل ایمان باشد در وجود خودش عشق به امام حسین را احساس می كند و اینجا جایی است كه درست است كه معشوق واحد است اما راه را برای همه عاشق های خودش باز می كند و هیچ مانعی برای عاشقان گوناگون نیست. این عشق و علاقه است كه ما را در كنار هم قرار می دهد و ما را شبیه به یكدیگر می كند همانطور كه ما در عزای امام حسین با پوشیدن لباس سیاه شبیه به هم می شویم این شباهت ما را به هم جذب می كند و نزدیكتر می كند و آن چیزی كه تحت عنوان وحدت و اتحاد در حركت به سمت هدف بیان می شود اینجا حاصل می شود و این همان ترجمه شعاری است كه بسیار وحدت بخش و معنادار است با این عنوان كه «حب الحسین یجمعنا» عشق به امام حسین ما را در كنار هم قرار می دهد. ما به سمت قبله قلب هایمان یعنی حرم امام حسین (ع) برای روز اربعین در كنار یكدیگر قرار بگیریم.
این اجتماع عظیم مسلمانان كه نمایشی از قدرت اسلام است چقدر در معرفی جهان اسلام می تواند موثر باشد؟
اسلام بعنوان یكی از آیین های آسمانی بزرگ با بیشتر از یك میلیارد پیرو در همه عالم محل توجه است. بالاخره مسلمان ها در همه كشورها حضور دارند و موثر و نقش آفرین هستند و از آن طرف هم دشمنی با اسلام هم سبب شده است این سوال ایجاد شود كه مگر اسلام چیست كه این همه گروه های فرهنگی، هنری یا سیاسی با او دشمنی می كنند. خود این دشمنی ها ظرفیت هایی را به وجود آورده به جهت اینكه عده زیادی برای دانستن جواب این سوال كنجكاو شوند. در این میان حماسه هایی كه آفریده می شود، عشق هایی كه طرفداران دین نسبت به خدای متعال و دینداری نشان می دهند، از خودشان ایثار می كنند و از جان و مالشان می گذرند، اینها موجب می شود كه یك راه پاكی باز شود به جهت اینكه افراد بیشتری در این راه جذب شوند و به سمت خدای متعال حركت كنند و در راه دین و دینداری قرار بگیرند.
امام حسین (ع) یك عناصر ارزشمندی برای حیات انسانی با حركت خودشان ایجاد كردند مثل عزت، كمیت و كیفیت زندگی و اینكه بتواند از آزادی و آزادگی خودش دفاع كند اینها یك عناصر جهانی است كه همه انسانها آنرا درك می كنند و به آن اهمیت می دهند و برای آن ارزش قائل هستند كه این موجب می شود كه دل های پاك و اندیشه های سالم با هر آئینی كه باشند این راه را بپسندند و جذب این راه شوند فقط یك لازمه ای اینجا احساس می شود و آن این است كه ما كه بعنوان شیعه خودمان را پیرو امام می دانیم بلد باشیم و بتوانیم این حركت و فرمایشات ایشان را برای جهانیان ترجمه نماییم و بشناسانیم.
به فرمایش امام رضا (ع) زیبایی كلام دوده را ما با كلام و عمل خودمان باید به سایر مردم دنیا بشناسانیم و برسانیم كه این وظیفه مهم ما شیعیان است این كار بسیار دشواری است، چونكه ما باید هم در عمل خودمان دقت نماییم هم بیانمان باید شیوا و دقیق باشد تا بتوانیم زیبایی هایی را كه در كلام دوده (ع) است را منتقل نماییم با این وجود كه عملكرد ما ضعیف بوده یا عمل ما به زیبایی كه دوده انتظار داشته اند نبوده اما با این وجود میزان اشتیاق و علاقه مندی را در دیگران می بینیم. هرچقدر این نزدیك تر به مقصود باشد ما بیشتر به هدف نزدیك می شویم و از خداوند هم طلب می نماییم كه ما را در این راه قرار بدهد تا بتوانیم شامل این دعا باشیم كه «یا لیتنا كنا معكم» كاش ما بودیم به همراه شما تا به آن فوز عظیمی كه شما دست پیدا كردید ما هم دست پیدا نماییم كه در صورتیكه این مساله در عمل ما خودش را نشان بدهد بنظر می رسد برای معرفی امام (ع) می تواند عامل مهم و موثری باشد.
۲۵۸۲۵۸
منبع: علم عدل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب