اگر حجاب، فطری است پس چرا برخی از زنان آنرا نمی پذیرند؟
به گزارش علم عدل مریم عبدالباقی، پژوهشگر دینی در باره حجاب با سایت تسنیم مصاحبه كرده و مطالبی را در زمینه فطری بودن آن بیان كرده است.
بخشی از مصاحبه را می خوانید:
آیا احتیاج به پوشش و حجاب، دغدغه ای بوده كه پس از اسلام به وجود آمده است و یا احتیاج به پوشش، نیازی فطری و دائمی انسان است؟
از زمانی كه انسان خلق شد، در این فكر بود كه بدن خویش را به هر نحو ممكن و حتی با استفاده از برگ درختان یا پوست حیوانات بپوشاند. این فكر در اثر تمدن و پیشرفت به وجود نیامد، بلكه انسان ها به صورت فطری نیازمند پوشش بوده اند و در هر شرایطی، حتی انسان های اولیه دغدغه پوشش و حجاب را داشته اند. البته این دغدغه به صورت ذاتی در خانم ها بیشتر است، چون خانم ها هم از ظرافت های بیشتری برخوردار می باشند و هم در صورت نداشتن پوشش درست، بیشتر از مردان در معرض خطر قرار می گیرند.
ازاین رو داشتن پوشش و حجاب مربوط به همه انسان ها در تمام طول تاریخ و در همه كشورها و سرزمین ها است. این طور نیست كه مردم در مقطعی از تاریخ از پوشش بی نیاز بوده باشند یا مردم فلان كشور چنین دغدغه ای نداشته باشند.
با این وجود، آیا مبحث حجاب كه در آیات قرآن و روایات اسلامی به آن تصریح شده با آن پوششی كه در منظر عام انسان ها در طول تاریخ وجود داشته، یكی است؟
همان گونه كه اشاره شد، احتیاج به پوشش نیاز طبیعی برای همه انسان ها و در همه دوران بوده است. اما میان واژه حجاب با آن مفهومی كه میان مسلمانان وجود دارد، با اصطلاح پوشش به مفهوم عام آن تفاوت های خاصی وجود دارد. چون در اسلام نوع پوشش و حد و مرزهای آن به صورت دقیق و سنجیده ای مشخص شده است تا صدمه ها و ضررهای بدحجابی به صفر برسد.
چون فطرت و ذات انسان ها به صورت طبیعی این را مشخص نمی كند كه حد و مرز پوشش تا چه اندازه باشد و درواقع اگر افراد گوناگون درباره میزان پوشش سؤال شود، هر كسی بر مبنای اندیشه و تصور خودش میزان و حدی برای آن تعریف می كند و تشخیص می دهد. در حالیكه حد و مرزی كه برای پوشش و حجاب در اسلام معین شده، كامل ترین و جامع ترین است كه باید به صورت دقیق به آن توجه شده و مورد استفاده قرار بگیرد تا عنوان حجاب كامل به آن اختصاص یابد.
می دانیم كه گرایش به پوشش امری فطری است. چرا برای تعیین معیارها و حدود حجاب احتیاج به آموزه های دینی است و باید آنرا از اسلام بیاموزیم؟ چرا تشخیص هر كسی برای میزان پوشش نمی تواند كامل و جامع باشد؟
دقت داشته باشید كه اصل احتیاج به پوشش و حجاب، امری فطری است ولی در مورد عملی كردن این نیاز فطری باید به آموزه های اسلامی رجوع نماییم. همان گونه كه می دانیم احتیاج به خداپرستی امری فطری است و انسان ها در طول تاریخ همیشه در جست وجویی خدایی برای پرستیدن بوده اند و این نیاز را حتی انسان های اولیه در ترسیم ها و نقاشی های خود بر دیواره كوه ها و غارها به معرض نمایش گذاشته اند. ولی آیا آنها بدون داشتن رهبر و پیامبری كه آنها را هدایت كند می توانستند خدای یكتا را بشناسند و اوصاف و صفات او را بدانند؟ جواب منفی است. به این علت كه نیاز فطری وقتی غالب عملی منظم و ساختار صحیحی به خود می گیرد كه انسان دارای برنامه مشخصی باشد و طبق آن برنامه، خدای یكتا را بشناسند، او را ستایش كند و به نیاز خود در خصوص پرستش خدای یكتا و رب و پروردگار خود پاسخ بگوید و راه سعادت را از مسیر پیامبران و اولیای او پیدا كند.
در اینجاست كه احتیاج به پوشش هم مانند همین میل به خداپرستی است. نیازی فطری كه نیازمند برنامه كامل و جامعی است كه راه صحیح و مسیر هدایت را نشان داده است. حد و مرزها و آداب پوشش داشتن را باید در برنامه اسلام پیدا كرد تا این میاز فطری و دغدغه انسان در خصوص داشتن پوشش به صورت كامل پاسخ داده شود.
چگونه می توان در دنیایی كه انواع پوشش ها وجود دارد، نوجوانی را به سمت حجاب متمایل كرد، بدون اینكه سركشی او برانگیخته شود؟
والدین برای آنكه فرزند خویش را به درستی همراهی كنند می توانند از علایق وی در مورد پوشیدن لباس های شاد و رنگی استقبال كنند. به خصوص دختران كه علاقه بیشتری برای پوشیدن لباس هایی با رنگ شاد دارند، والدین می توانند آنها را در انتخاب رنگ روسری، مانتو و به خصوص لباس هایی كه در داخل خانه به تن می كنند آزاد بگذارند.
اما در عین حال به صورت دوستانه و مهربانانه ای اصول و قواعد حجاب را به او آموزش داده و از فواید و نكات مثبت آن بگویند تا نه تنها به حجاب علاقه پیدا كنند، بلكه اعتقاد به این امر اسلامی در اندیشه و فكر آنها نهادینه شود تا در مقابل هر دوست و همراهی كه آنها را از حجاب منع كرد، توجیهات منطقی و عاقلانه ای برای دفاع از حجاب خود داشته باشند.
1717
منبع: علم عدل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب