ادیبی كه ۳۰ سال زندان كشید، من به زهد مشهورم اما كسی را بی رغبت تر از آیت الله خامنه ای به مال دنیا نمی شناسم
به گزارش علم عدل بعد از ۳۰ سال تحمل زندان، به مصر رفت. فعالیت ها و سخنرانی هایش، چنان مورد استقبال جوانان مصری قرار گرفت كه دانشگاه الازهر از او برای همكاری دعوت كرد.
گزارش خبرآنلاین را از زندگی متفاوت روحانی ادیب و شیخ اهل سلوك عرفانیِ مشهدی می خوانید كه هفتم مرداد ۱۳۸۴ دارفانی را وداع گفت. او برای دو سخنرانی در واقعه گوهرشاد به دستور رضاخان تحت تعقیب قرار گرفته بود و سپس ۳۰ سال زندانی شد.
وقتی جمال عبدالناصر، ماجرای زندگی و زندانش را شنید دستور داد او را رئیس بخش فارسی رادیو و تلویزیون مصر كنند و همان شد كه یك و سال ونیم در مصر كار كرد.
مرد ادیب و عارفی كه برای حجاب قیام كرد
زندگی شیخ«محمدتقی بهلول»، مملو از تحولات و مبارزات فرهنگی و اجتماعی عجیب است. او مردی ادیب و زاهد بود. به شعر و نثر طنز درمشهد مشهور بود. شهرتش از آنجا شروع شد كه مردم و علمای مشهد برای گفتگو با رضا شاه، آیت الله سید حسین طباطبایی را راهی تهران كردند. شاه، به جای دیدار و گفتگو درباره مسائل پیش آمده، دستور داد آیت الله سید حسین طباطبایی نرسیده به تهران در شهرری، بازداشت كنند و به او اجازه ملاقات نداد.
این شد كه مردم با تجمع در مسجد گوهرشاد، خواهان آزادی آیت الله سید حسین طباطایی شدند. بهلول اولین عالمی بود كه ضد رفتار رضاخان در برخورد با حجاب در شهر فردوس قیام كرده و سخنرانی كرد. وقتی خواستند در شهر او را بازداشت كنند، با كمك آیت الله نجفی، یكی از علمای فردوس، به سمت مشهد و حرم امام رضا(ع) فرار كرد.
یك سخنرانی و ۳۰ سال زندانی
تا اینكه شب ۲۰ تیر ۱۳۱۴ بود كه در مشهد باردیگر ضد رضاخان منبر رفت. تا اینكه سرانجام رضاخان دستور حمله به مسجد گوهرشاد را صادر كرد. ساعت ۲۱ فرمانده لشكر مشهد به مسجد حمله كرد و واقعه خونین گوهرشاد رخ داد اما مردم شیخ بهلول را از حرم امام رضا(ع) فراری دادند. این دفعه او از مشهد به سمت افغانستان گریخت اما در آن جا با هماهنگی حكومت ایران بازداشت و به زندان افتاد و ۳۰ سال زندان كشید.
از فعالیت در مصر و نجف تا بازداشت باردیگر در تهران
بعد از ۳۰ سال زندان آزاد شد و به سوریه و سپس به مصر رفت و مورد استقبال استقبال جوانان و دانشجویان قرار گرفت. بهلول بعد از یك سال و نیم اقامت در مصر، برای دیدن خواهر و مادرش به نجف رفت و بعد از دو سال و نیم اقامت در كنار حرم امام علی(ع)، به ایران بازگشت. وقتی به ایران بازگشت باردیگر به دستور حكومت پهلوی بازداشت شد.
شیخ ادیب، خیلی از شعرهایش را در سال های زندان سروده است. شعرهایی كه برخی مانده اندو بعضی از بین رفته اند. خودش گفته است: « ۲۰۰ هزار بیت سروده و ۵۰ هزار بیت هم از شاعران دیگر حفظ بوده است.»
شیخ بهلول در سال های پس از انقلاب اسلامی ایران، در خراسان شهرستان گناباد سكونت داشت و به درس و وعظ و سخنرانی مشغول بود.
شاید من به زهد مشهور باشم، اما آیت الله خامنهای از من زاهدترند
این ادیب توانمند، یكی از چهره هایی ست كه در دوران حیاتش بعد از انقلاب، ارادت ویژه ای به مقام علمی و ادبی آیت الله سیدعلی خامنه ای داشت و ملاقات های گوناگونی با ایشان داشته است. او درباره مقام اخلاقی آیت الله خامنه ای می گوید: هر بار با آیت الله خامنه ای ملاقات می كنم، دنیایی از ادب را در او می یابم.»
شیخ بهلول حاصل دریافتش از شخصیت رهبر انقلاب را این گونه وصف كرده است: « كسی را بی رغبت تر از ایشان به مال دنیا نمی شناسم، شاید من به زهد مشهور باشم، اما ایشان از من زاهدترند. چون من هیچ ندارم و زهد دارم اما ایشان می توانند همه چیز داشته باشند و در عین حال زهد می ورزند.»
بهلول علاوه بر تسلط بر ادبیات عرب و تاریخ انبیاء، اشعار نغز و طنز هم می سرود و علاوه بر این در زمان حیاتش، شاهدی زنده ای از تاریخ صدساله ایران بود. او هفتم مرداد ۱۳۸۴ خورشیدی درگذشت وآرامگاهش در گناباد است. روحش شاد و یادش گرامی باد.
/۶۲۶۲
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب